نشست فرهنگی- تبیینی« حکمت ۷۳ نهج‌البلاغه» روز شنبه تاریخ 1404/6/8 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی و ارائه آقای عبدالخالق فصیحی برگزار گردید.
در ابتدای نشست، آقای فصیحی با قرائت حکمت ۷۳ نهج‌البلاغه که حضرت امام علی(ع) فرموده است: «مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً، [فَعَلَيْهِ أَنْ يَبْدَأَ] فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ؛ وَ لْيَكُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ؛ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا، أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ؛ هر كه خود را پيشواى مردم خواهد، بايد كه پيش از ادب كردن ديگران به ادب كردن خود پردازد و بايد كه ادب كردن ديگران به كردار باشد، نه به گفتار. كسى كه آموزگار و ادب كننده خويش است، سزاوارتر به تعظيم است، از آنكه آموزگار و ادب كننده مردم است» به اهمیت خودسازی و تربیت نفس برای کسانی که می‌خواهند هدایتگر و پیشوای مردم باشند اشاره نمودند. ایشان بیان داشتند که هر فردی که خود را امام و راهنمای دیگران می‌داند، ابتدا باید خویشتن را تعلیم و تربیت کند و سپس دیگران را راهنمایی نماید. بدین ترتیب، توجه به رفتار و کردار شخصی قبل از نصیحت و آموزش دیگران، اصل اساسی در رهبری اخلاقی است.
در ادامه آقای فصیحی به تفصیل تفاوت میان تأدیب با کردار و تأدیب با زبان را توضیح دادند. ایشان تأکید کردند که اثرگذاری واقعی در هدایت دیگران زمانی حاصل می‌شود که خود پیشوا با رفتار و عمل خویش الگو باشد و تنها به نصایح زبانی اکتفا نکند. مخاطبان نشست با ذکر نمونه‌هایی از زندگی معصومین (ع) و شخصیت‌های بزرگ اسلامی، به اهمیت الگو بودن در رهبری و تعلیم دیگران پی بردند.
در پایان، ایشان خاطرنشان ساخت که آموزگار و ادب‌کننده‌ی خویش، سزاوارتر به احترام و تجلیل است تا کسی که تنها دیگران را هدایت می‌کند.