برگزاری جلسه بصیرتی «تفاوت میان دانستن و نگه‌داشتن علم از نگاه نهج‌البلاغه» در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان

جلسه بصیرتی «تفاوت میان دانستن و نگه‌داشتن علم از نگاه نهج‌البلاغه» روز چهارشنبه تاریخ 1404/7/30 در نمایندگی جامعة المصطفی افغانستان با حضور اساتید و کارمندان نمایندگی و ارائه آقای سیدآقاحسن حسینی برگزار گردید.

ایشان سخنان خویش را با قرائت حکمت ۹۸ از نهج‌البلاغه آغاز کرد: «اعْقِلُوا الْخَبَرَ إِذَا سَمِعْتُمُوهُ عَقْلَ رِعَايَةٍ لَا عَقْلَ رِوَايَةٍ، فَإِنَّ رُوَاةَ الْعِلْمِ كَثِيرٌ وَ رُعَاتَهُ قَلِيلٌ». سپس ترجمه آن را چنین بیان نمود که امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: «هنگامی که سخنی را می‌شنوید، آن را با عقل مراقبت و عمل بفهمید، نه فقط با عقل روایت و نقل، زیرا نقل‌کنندگان علم بسیارند، اما نگه‌دارندگان و پاسداران آن اندکند.»
در بخش آقای سید آقا حسن حسینی به تبیین مفهوم «عقل رعایت» پرداخت و توضیح داد که مقصود امام، صرف دانستن و نقل علم نیست، بلکه هدف اصلی، درک، اندیشه، و به‌کار بستن دانش در رفتار و تصمیم‌گیری‌های زندگی است. او افزود: جامعه‌ای که علم را تنها برای گفتن و شنیدن بخواهد، پیشرفتی نخواهد داشت؛ اما اگر علم را پاسداری کند و در عمل پیاده سازد، به رشد و اصلاح واقعی می‌رسد.
در ادامه ایشان به مقایسه میان «راویان علم» و «راعِیان علم» پرداخت و گفت: در روزگار ما نیز بسیاری از انسان‌ها سخنان نیک می‌شنوند، کتاب‌ها می‌خوانند و حتی دیگران را نصیحت می‌کنند، ولی در عمل از آن بهره نمی‌گیرند. چنین افرادی در گروه راویان علم‌اند. در حالی که راعیان علم، همان کسانی‌اند که علم را در جان و رفتار خود زنده نگه می‌دارند.
در پایان آقای حسینی تأکید کرد که از دیدگاه امام علی علیه‌السلام، علم بدون عمل همچون درختی بی‌ثمر است.